یکی از رفتارهای زشت مردان، چشم‌چرانی است. چشم‌های هیز یک مرد، زنان را معذب می‌کند و از مصادیق آزار جنسی محسوب می‌شود. وقتی چشم‌چرانی مرد در حضور همسر یا نامزدش انجام شود، باعث احساس حقارت و عصبانیت و نگرانی آن خانم می‌شود.
چشم‌چرانی عادت بدی است که در بعضی آقایان از دوران نوجوانی شکل می‌گیرد. طبیعی است که ما دوست داشته باشیم جنس مقابل را نگاه کنیم و لذت ببریم، ولی به‌عنوان یک انسان متمدن باید بتوانیم غرایز خود را کنترل کنیم. ما حق نداریم برای ارضای غرایزمان، دیگران را دچار احساس عدم امنیت کنیم. فرض کنید در خیابان هستید و مثانه‌تان پر است. آیا وسط خیابان شلوارتان را پایین می‌کشید و جلوی همه ادرار می‌کنید؟! خیر! خود را به خانه یا توالت عمومی می‌رسانید. اگر امکانش نبود، گوشه و کناری تاریک و دور از دید پیدا می‌کنید (خدا کند یک روزی روزگاری در شهرهای ایران به تعداد کافی توالت عمومی تمیز ساخته شود. مصیبتی است مثانه پر و عدم دسترسی به توالت در شهرهای ایران به خدا!)
این روضه‌ها را برای آقایان خواندم که انشاالله یاد بگیرند چشمان سرگردانشان را مدیریت کنند، ولی اگر شما به‌عنوان یک خانم با مردی همراه شدید که چشم‌چرانی می‌کنید، چطور واکنش نشان بدهید؟ صدالبته واکنش شما به نوع رابطه‌تان بستگی دارد. من این ارتباط را به سه دسته تقسیم می‌کنم و هرکدام را شرح می‌دهم.
قرار اول
این سؤالی است که از طرف یکی از شما دوستان به دستم رسیده است:
خواستگاری به من معرفی شده. دیروز برای اولین بار با هم بیرون رفتیم. این آقا دائم داشت به خانمهای دیگه نگاه می‌کرد. من احساس بسیار بدی داشتم. احساسات متناقضی رو تجربه کردم. از طرفی احساس می‌کردم لابد به اندازه کافی زیبا نیستم که چشم‌های خواستگارم مدام این طرف و اون طرف میگرده، پس احساس حقارت می‌کردم. از طرف دیگر به خود می‌گفتم: خیلی هم دلش بخواد! من به اندازه کافی خوبم. مگه خودش برد پیته؟! یه قیافه معمولی داره و یه هیکل معمولی. با این فکرها، احساس عصبانیت می‌کردم. بعد نگران می‌شدم که آیا این آقا امروز اینطوری رفتار می کنه یا بعد از ازدواج هم همینطوره؟
راستش من از این آقا خوشم اومده. از نظر خانوادگی، اجتماعی و تحصیلی بهم می‌خوریم. در جلسات خانوادگی هم رفتار خوبی داشت که به دلم نشست، ولی با دیدن چشم چرانی های دیروزش، کاملاً دلسرد شدم. چه کار کنم؟
جواب گیس گلابتون: خانم‌ها در اولین دیت (قرار ملاقات) بهتر است از «تکنیک آینه» استفاده کنند. تکنیک آینه چیست؟ «تکنیک آینه» یعنی رفتار طرف مقابلتان را تقلید کنید. اگر او دائم لبخند میزند، از شما سؤال می‌پرسد و به شما توجه می‌کند، شما هم علاقه و گرما نشان بدهید. اگر جدی است، شما هم جدی باشید. اگر سرد و بی‌علاقه است، شما هم سرد باشید و برای جلب توجهش دست‌وپا نزنید. اگر مرتب با موبایلش بازی می‌کند، شما هم با موبایلتان بازی کنید. آگه اطراف را تماشا می‌کند، شما هم سرتان بچرخد. اگر چشم‌چرانی می‌کند، شما هم آقایان خوش‌قیافه را دید بزنید!!! تکنیک آینه باعث می‌شود شما رفتاری متعادل با طرفتان داشته باشید، به‌ویژه اگر او بی‌علاقه یا بی‌ادب است، شما زیادی از خودتان مایه نگذارید یا حرص نخورید.
تکنیک آینه یک توصیه کلی است، ولی برمی‌گردیم به سؤال دوستمان که متوجه شده طرف مقابلش چشم‌چران است. متأسفانه چشم‌چرانی عادت بدی است که از دوران نوجوانی در بعضی آقایان ایجاد می‌شود. علاقه به تماشای جنس مقابل، کاملاً طبیعی است، ولی ما به‌عنوان انسان متمدن باید بتوانیم غرایزمان را کنترل کنیم. چشم‌چرانی آقایان، باعث عصبانیت و نگرانی و احساس حقارت در خانم همراهشان می‌شود. اگر در اولین دیت (قرار ملاقات) متوجه چشم‌چرانی آقا شدید، ممکن است یک حوری پری از کنارش رد شده و او اختیار از دستش دررفته، ممکنه عصبی باشد و فقط دارد اطراف را نگاه می‌کند و قصد چشم‌چرانی ندارد، ممکن است به‌زور مادرش آمده سر قرار و هیچ علاقه‌ای به ادامه ملاقات ندارد و یا ممکن است واقعاً چشم‌چران باشد.
سه ملاقات اول برای آشنایی اولیه است. در سه ملاقات اول خوب چشم‌ها و گوش‌هایتان را باز کنید و حسابی رفتار و گفتار طرفتان رو بررسی کنید. اگر مورد ناخوشایندی دیدید (مثل چشم‌چرانی) به او تذکر ندهید و ببینید آیا دفعات بعدی تکرار می‌شود یا خیر. چرا میگویم تذکر ندهید؟ چون شما معلم و تربیت‌کننده خواستگارتان نیستید که حق داشته باشید به او آداب معاشرت یاد بدهید. شما دارید رفت‌وآمد می‌کنید تا همدیگر را بشناسید. بعد از دیدن عیب‌های خواستگارتان ببینید آیا می‌توانید عیب‌هایش را تحمل کنید یا خیر. اگر طرفتان به‌راستی او چشم‌چران است، بدانید بعد از ازدواج این عادت بد را کنار نمی‌گذارد. حالا تصمیم با شماست که به مراوده با این آقا ادامه بدهید یا خیر. آیا با او ازدواج کنید یا خیر. تصمیم با شماست.
ارتباط شکل گرفته است
اگر ارتباط بین شما و آقا شکل گرفته است، مثلاً چند ماه است رفت‌وآمد می‌کنید و الان به نتیجه رسیدید که او چشم‌چران است و این رفتار، شما را اذیت می‌کند، نباید دندان روی جگر بگذارید و ساکت بمانید. باید با او صحبت کنید و احساس خود را بیان کنید.
- عزیزم، من تو رو دوست دارم و با تو خوشحالم، ولی یه رفتاری داری که منو اذیت می کنه. اونم اینه که وقتی من و تو با هم بیرون میریم، تو خانمهای دیگه رو تماشا می‌کنی. من احساس می‌کنم به جای این که حواست به من باشه، حواست به خانمهای دیگه س. ازت میخوام مواظب نگاهت باشی. باشه؟
این‌که او چگونه به درخواست شما واکنش نشان می‌دهد، معلوم می‌کند او در آینده چگونه با تعارضات و چالش‌ها برخورد خواهد کرد. باز هم تصمیم با شماست که به ارتباطتان با این آقا ادامه بدهید یا خیر. به نظر من اگر او تلاش کرد نگاهش را مدیریت کند و به آسیب ندیدن احساسات شما اهمیت داد، شما رابطه ارزشمندی دارید، ولی اگر انکار کرد، به شما انگ «زیادی حساس» زد و یا لجبازی کرد و به تقاضای شما اهمیت نداد، رابطه ارزشمندی ندارید، ولی این زندگی شماست و شما صاحب‌اختیار هستید که به ارتباطتان ادامه بدهید یا خیر.
پس از ازدواج متوجه چشم‌چرانی همسرتان می‌شوید
سؤالی از طرف یکی از شما عزیزان:
من از لغزش نگاه همسرم ناراحت هستم. وقتی با هم بیرون هستیم، گاهی بقیه خانم‌ها را نگاه میکنه. حالا از سر کنجکاوی یا هرچی. این رفتار او منو حساس کرده. همه ش با خودم جنگ داشتم که به روش بیارم یا نه. نکنه بعداً یواشکی خانما رو تماشا کنه؟ نکنه فکر کنه من حسودم؟ نکنه نقطه ضعف گیر بیاره و لجبازی کنه؟ دیشب نتونستم بهش نگم و بعد از سه سال گفتم. گفتم این رفتارت باعث میشه من احساس ناامنی کنم تو رابطه. او قبول کرد و هیچی نگفت. نمی‌خواست این حرفا زده شه. اینم بگم واقعاً مرد خوبیه شاید تنها نقطه منفیش این باشه. دلم میخواد بچه دارشم، ولی میگم آگه قضیه جدی باشه چی؟ آگه به چیزای دیگه تموم بشه چی؟ یا شاید من حساسم و مهم نیست زندگیمو بکنم با خیال راحت...چجوری اینو تشخیص بدم واقعاً؟
جواب گیس گلابتون: حق دارید از این رفتار همسرتان ناراحت بشوید. چه کار خوبی کردید که با او صحبت کردید و به‌روشنی احساستان را بیان کردید. خدا را شکر که همسرتان مرد خوبی است و بدون جاروجنجال قبول کرد. اگر دوباره تکرار شد، همان موقع به او بگویید:
- عزیزم! الان داشتی اون خانم رو نگاه می‌کردی، این حرکتت من رو ناراحت کرد.
دعوا راه نیندازید، تندی نکنید، قهر نکنید. ولی غم و ناراحتی‌تان را نشان بدهید. حتی بگذارید چشم‌هایتان پراز اشک شود.
معمولاً چشم‌چرانی مردها نشانه خیانت‌کار بودنشان نیست. گاهی اوقات خودشان هم نمی‌دانند دارند چشم‌چرانی می‌کنند، چون این رفتار، یک عادت ناپسند است که از دوران نوجوانی شکل گرفته. خیال ندارم رفتار همسرتان را توجیه کنم. شما حق دارید از همسرتان بخواهید نگاهش را کنترل کنید و حق دارید بارها به او تذکر بدهید تا این عادت بد از سرش بیفتد.
اگر همسرتان انکار کرد و گفت شما زیادی حساس هستید و امثالهم، لازم است به یک مشاور زوج درمان مراجعه کنید تا آن مشاور مشکل را حالی همسرتان کند. چنین مردانی معمولاً به‌راحتی حاضر نمی‌شوند مشاوره دریافت کنند. شما وقت مشاوره رزرو کنید و سپس به همسرتان بگویید: «من تو رو دوست دارم و دلم میخواد رابطه صمیمانه و عالی با هم داشته باشیم. به خاطر لغزش نگاهت روی زنان دیگر، احساس بدی دارم. نمی‌دونم من زیادی حساس هستم یا مشکل چیز دیگری است. من از مشاور وقت گرفتم و خوشحال میشم اگه تو همراهم بیایی، ولی اگه نیایی، خودم تنهایی به مشاور مراجعه می‌کنم.» راستی بهتر است مشاور، آقا باشد تا شاید بهتر بتواند به همسرتان حالی کند، چشم‌چرانی عادت زشتی است.
