تفکرات یک روز زمستانی

سلام انها هم می گویند شما دارید چطور زندگی میکنید؟؟؟مادر من وخاله هام
که از مادر بزرگترند میگویند شبها نهایت تا 9 شب بیداربودیم بعد میخوابیدیم چون باید فردا صبح ساعت 4 بیدارمیشدیم و اونمقداری راهم که بیداربودند همسایه ها میومدند خونه شونو همه دورهم مینشستند و باهم صحبت میکردند. پدربزرگ من پیر محله بود همه قبولش داشتند میومدند پیش پدربزرگم میخواستن تا فلان زن وشوهرواشتی بده تا پادرمیونی کنه و فلان خانواده با خانواده دیگه ای اشتی کنن......بیشتر شبها هم غذاشون ابگوشت بوده.تازه ماماانم میگه توی اونهمه سروصدا باید تمرکز میکزدمو درس میخوندم بعدم سر 9 میخوابیدم

منم

در قدیم مثلا حدود پنجاه سال پیش چون سیستم گرمایشی مثل الان نبود خانواده یک اتاق خانه یا حداکثر دو اتاق را گرم می کردند و بیشتر شب های زمستان را همه اعضای خانواده که بالغ بر حداقل هفت نفر می شدند در آن اتاق سر می کردند. خوب طبعا وقتی تعداد کودکان در خانه بیشتر باشد خانم های خانه باید به آنها رسیدگی کنند و سرشان گرم می شود. بافتن لباس های زمستانی در شبهای زمستان و نیز گفت و شنود با اعضای خانواده یا مهمان ها که فامیل یا همسایه بودند امری بسیار لذت بخش بود. برخی خانواده ها به خواندن قرآن و کتاب های شعرای بزرگ مثل حافظ و نیز کتاب های حاوی حکایت ها و افسانه ها در شب های زمستان و آموزش آن به کودکانشان اهتمام داشتند. این کار را اغلب پدرها انجام می دادند. همچنین ادبیات عامیانه غنی بود و مردم کلی شعرهای طنز عامیانه از بر بودند که با خواندن آن می خندیدند. مادربزرگ و پدربزرگ دور کرسی با جوانها صحبت کرده و خاطرات خود را بازگو می کردند که خودش مثل فیلم سینمایی بود. به علاوه صنایع دستی مثل انواع دوختنی ها بسیار رواج داشت. برخی کارهای خانه مثل آماده کردن مواد غذایی روز بعد شب ها انجام می شد. خواندن روزنامه بیشتر از الان رواج داشت.
در کل چون تعداد اعضای خانواده و فامیل و همسایه زیاد بود و نیز مردم اهتمام خاصی به ارتباط با یکدیگر داشتند بسیار سرگرم می شدند و روحشان شاد می شد.

می نشستن دور هم حرف می زدن، قصه می گفتن، فرهیخته تراشون کتاب می خوندن. بعدم سر شب می خوابیدن. یکی دو ساعتی بعد از غروب.

مادرم میگه اون موقع ها همه خانواده دور کرسی مینشستند و چای و آجیل میخوردند و پدربزرگم براشون قصه ی امیر ارسلان نامدار رو میخونده.

فک کنم دور هم میشستن حرف میزدن،من که قبلا تمام فیلما و سریالای چیپ تلویزیون و ماهواره رو با جدیت تمام نگاه میکردم اما از وقتی دیدم آدمای موفق مثل شما و دیگران نگاه نمیکنین به طور کل تلویزیون رو گذاشتم کنار.الان فیلم و سریالای خوب رو هم نگاه نمیکنم خیلی هم راضی ام.امابدون آب و غذا میتونم زندگی کنم ولی بی اینترنت و لپ تاپ و موبایلم هرگز...

بنظر من مردم در گذشته دورهم و باهم اوقاتشون را سپری میکردن و بیشتر در کنارهم بودن. مثلا تو کشور خودمون با شاهنامه خوانی، روحوضی و... و در اروپا با خواندن رمان های چند صد صفحه ای و...