این هم از تعطیلات ما!

سلام
مهمان ناخوانده خیلی سخت است....آن هم در این دوره زمونه با این همه مشغله ای که همگی داریم....
اما راه حل سوم: به نظر من از قبل اعلام کنید که قصد رفتن به سفر دارید، اگر دلتان خواست که سفر بروید در غیر اینصورت در خانه بمانید و استراحت کنید....آنها که دیگر خانه تان را چک نمی کنند فوقش هم که بعدا متوجه شدند سفر نرفتید بگوئید که کاری پیش آمد و نتوانستید بروید و در تعطیلات بعدی به سفر می روید! اینطوری خیالشان بابت تعطیلات بعدی هم راحت می شود که برای خانه شما نقشه نکشند!
والا ! دلیلی نداره آدم در مورد زندگی خودش با دیگران شفاف سازی انجام بده!

گیسوجان من هم ماجرایی شبیه به شما داشتم. منتها من و مادر بیست روز مریض داری کردیم ، بعد من رفتم به همراه یک خانم کارگر خانه ی مریض را که یک ماه بود نظافت نشده بود و پر از خاک بود تمیز کردم. بیمار محترم البته به خانه اش برگشت و بعد نه تنها تشکر نکرد که توهین زشتی هم کرد. بعد تازه چون نسبت نزدیکی به پدرم داشت پدر از او دفاع می کرد. گیسوجان ناگهان چنان منفجر شدم که نگو و نپرس. چنان دعوایی کردم که آنسرش ناپیدا. البته به خاطر تمیز کردن خاک ها میکروب وارد بدنم شده بود که با این شوک شدید مقاومت بدنم شکست و ریه ام به شدت عفونی شد و کلی هزینه برای درمان. البته الان با لبخند این خاطرات را می نویسم و هم فامیل عزیز و هم پدر عزیزتر از جانم را دوست دارم. متوجه شدم من هم بی تقصیر نیستم که این اتفاقات برایم افتاده است و انفجار به تنهایی اثری نخواهد داشت. خدا را شکر الان با تمهیداتم وضعیت بهتری دارم.

میفهمم چه می گویید، با تمام سلول هایم متوجه منظور پس این حرفها هستم.
منتظرم نظر دوستان را در اینجا بخوانم.

سلام خانم دکتر عزیز چرا همه ما از این خاطرات بسیار شیرین و فراموش نشدنی از مهمونهای ناخوانده داریم؟ شایدچون سعی می کنیم به مهمونها خیلی خوش بگذره و اونها فقط روی خوش و مهمون نوازی بی عیب ونقص ما را میبینن و اصلا متوجه خستگی و کلافی ما نمیشوند و اینجور بنظر میاد که ما خیلی لذت میبریم از اینکه در خدمت مهمونا باشیم چون کار دیگه ای نداریم و یک عالمه هم وقت آزاد انرژی داریم !! اگر بدونیم کسی وقت نداره و خیلی گرفتاره و برنامه اش پره مسلما خونه اش مهمونی چند روزه نمیریم . تعارفاتی که میکنیم هم خیلی مهمه چون واقعا تعارف اومد نیومد داره

آخی نازی
این هم تصور من از قیافه ی گیس گلابتون بعد از تعطیلات
خوش باشید همیشه

سلام.
من كه مي‌گفتم هفته بعد خانه شما!آنوقت ديگر بي حساب و كتاب خانه ما نمي آمدند.

سلام.خانم دکتر اگر جای من بودید چه میکردید؟
سی ساله ک زندگی من همینطوره.متأسفانه مجرد و بیکار هم هستمو مجبورم با این شرایط خانواده در این شهر کوچک بسازم!
زمانی ک محصل و دانشجو بودم به مراتب سخت تر بود.
متأسفانه خانواده من فرهنگ غلطی دارن.

آناهیتای نازنینم ممنون که دوباره نوشتید با دیدن ایمیل پروپیمون شما حسابی ذوق زده شدم،نظر من اینه که قبل از تعطیلات چند روزی برای یه مسافرت هوایی برنامه ریزی کنید،اینطوری درگیر ترافیک و شلوغی هم نخواهید بود. کاملا درک میکنم چقدر از بابت مهمانهای ناخوانده اذیت میشید،

چرا روابط فامیلی و خویشاوندی ما نباید مبتنی بر حمایت و پشتیبانی به خصوص در مواقع سختی مثل بیماری های شدید باشد؟ چرا باید مبتنی بر اختلال در زندگی یکدیگر یا انتظارات بیجا باشد؟ می دانید چقدر آدم بیمار دیده ام که تنها بوده اند و از خودم پرسیده ام پس آشنایان و اقوام آنها کجا هستند و چرا رهایشان کرده اند؟

اصلا از بحث حمایت در سختی که بگذریم خود این دیدار می توانست طور دیگری باشد. می شد با شما راجع به روز و ساعت مهمانی هماهنگی کنند و به جای سه روز زحمت چند ساعتی شادی به جا می ماند.