مهارت سوم زندگی: همدلی

سلام گیس گلابتون عزیز متشکرم
ی سوال ؟من بی تفاوت به حرف های دیگران نیستم ولی سعی میکنم مخاطب ناراحتم از نگرانی وغم جدا کنم این کار من درسته یا نه ؟ مثلا میگم : آره میفههم تو چه وضعیتی قرار گرفتی هرکس دیگری هم بود این حال وروز داشت ولی تو ادمی هستی که ( بعد با توجه به شناختی که ازش دارم شروع به بزرگ کردن صفاتی که داره ومیتونه اونو آروم کنه می پردازم )من در این مواقع این طوریم؟؟؟؟؟یعنی خوبه یا بده

سلام گيسوي عزيز

اين پست عالي بود . من يه چند وقته دارم تمرين مي كنم البته فعلا در اين مرحله هستم كه شنونده خوبي باشم و وسط حرف طرف مقابلم نپرم .ديروز كه با دوستم صحبت مي كردم بعد از صحبت با او خودم را ارزيابي كردم ديدم كه چقدر صبور و شنونده بهتري شدم . البته بايد بيشتر تمرين كنم .

بله موافقم
خیلی از ماها مهارت همدلی ونداریم
شاید ته دلمون اون حس همدلی وداشته باشیم اما جادوی کلمات نتونه مهارت همدلی ونشون بده

دیروز دوستم بعد از مدتها بهم زنگ زد واز جای خواهر جوانش وضربه هایی که بعدش خورده بود میگفت

داشتم فکر میکردم من اون لحظه هایی که مستاصل و نگران راجع به اون قضیه بامن حرف میزد من چه گفتم یادم میاد که اول گفتم

متاسفم

خیلی ناراحت شدم

حق داری

چقدر واسه بابا مامانت سخته


جدایی خواهرت

آخرشم گفتم تنهاش نذارين تا ازاین حال وهوا بیاد بیرون

نمیدونم بااین اوصاف چقدر باهاش همدل بودم

سلام خانوم دکتر عزیزم...راستش با خوندن این پست باید اعتراف کنم که تا این سن متاسفانه متاسفانه تقریبا چیز زیادی از همدلی نمی دونستم!ممنون که نوشتید،انشاالله در آینده بشه که پست های اینجوری بیشتر داشته باشید

سلام بر گیس گلابتون
مطلب بسیار مفید و آموزنده ای است، حتی برای من که دیگر نوجوان نیستم.
من همیشه سعی می کردم در مواقع درددل کردن دیگران نصیحتشان نکنم و تا از من راهکار نخواستند راهکاری ارائه نکنم. اما حالا متوجه شدم که همدلی چیزی بیش از این حرفهاست.
توی گوگل واژه همدلی را سرچ کردم و کلی مطالب آموزنده درمورد چگونگی همدل بودن یافتم.
همیشه مطالب شما برای من مثل یک سرنخ می ماند که دوست دارم درباره شان بیشتر و بیشتر تحقیق کنم و بیاموزم.
سپاسگزارم.

سلام بر گیس گلابتون
مطلب بسیار مفید و آموزنده ای است، حتی برای من که دیگر نوجوان نیستم.
من همیشه سعی می کردم در مواقع درددل کردن دیگران نصیحتشان نکنم و تا از من راهکار نخواستند راهکاری ارائه نکنم. اما حالا متوجه شدم که همدلی چیزی بیش از این حرفهاست.
توی گوگل واژه همدلی را سرچ کردم و کلی مطالب آموزنده درمورد چگونگی همدل بودن یافتم.
همیشه مطالب شما برای من مثل یک سرنخ می ماند که دوست دارم درباره شان بیشتر و بیشتر تحقیق کنم و بیاموزم.
سپاسگزارم.

خیلی خوب بود خانوم دکتر خوشحالم چیز جدیدی یاد گرفتم...این تفاوت ظریف رو که دغدغم بوده ولی تاحالا کمتر بین همدردی و همدلی تفاوت قائل شدم و اکثرا میکسشون رو استفاده کردم.ممنون گیس گلابتون

سلام خانم دکتر عزیز و دوست داشتنی
نوشته های جالب تون مانند همیشه تو ذهن مون جرقه می زنه و ما رو به فکر وا می داره که به رفتار هامون دقت کنیم،
سپاسگذارم
لیدا

با خوندن این متن یاد استاد عزیزم افتادم که دقیقا همدله با همه. تا این حد مهربون بودن خیلی نابه. و برای همین هجیب. و در عین حال بسیار ستودنی.

با خوندن این متن یاد استاد عزیزم افتادم که دقیقا همدله با همه. تا این حد مهربون بودن خیلی نابه. و برای همین هجیب. و در عین حال بسیار ستودنی.

مثل همیشه آموزنده بود من هم این مهارت را ندارم.یادگرفتم که درددل کننده نیازی به نصیحت مشاوره و کمک ما نداره. و فقط نیاز به گوش شنوا و درک و توجه ما داره.
امیدوارم با تمرین این درس این مهارت را کسب کنم.

دندون درد درد بديه،ازدست دادنش هم سخته،خداروشكر بازم كه مادرزماني زندگي ميكنيم كه امكانات هست وايمپلنت هم...
منم پارسال مجبور شدم يكي از دندونهامو بعدازكلي رفت وآمد درنهايت ايمپلنت كنم ولي واقعا دست دكترم وجراحش درد نكنه بقدري راحت بود كه خدا ميدونه،اميدوارم كه تن وبدن ودندون همه سلامت باشه وكسي گرفتار درد وبيماري نشه

دوست عزیزم
من کامنت گذاشته بودم. اما وقتی دیدم پاسخی ندارد احساس کردم پس همدلی در آن نبوده و من بیراهه رفته ام. دوست داشتم حواستون رو پرت کنم ولی احتمالا مناسب نبود. ممنون که فرصت رشد به من دادی. سپاس

واااای چقدر جالب..
برای من دقیقا همینطوره.. چقدر قشنگ توضیح دادید، انگار خودم و واکنش هام برام تعریف و تحلیل شد..
من دقیقا همینطورم. حس آدمها رو عجیب درک و بیشتر حس می کنم. و این گاهی اذیتم می کنه.. پس باید این مهارت رو در خودم ایجاد و تقویت کنم..
ممنون گیس گلابتون عزیز از این توضیحات و راهنمایی ها.. ما هم که نوجوان نیستیم یاد می گیریم..

سلام خانوم دکتر عزیز.. واقعیتش من از چند مدت پیش متوجه شدم که دچار بی تفاوتی شدیدی نسبت به اطرافیانمم.. بعد از خوندن این مطلب حالا که فک میکنم میبینم تنها کسی که این حسو نسبت بهش دارم مادرم و کمی کمتر خانوادمن.. وقتی دوستای صمیمیم باهام دردودل میکنن خیلی خیلی بی تفاوتم جوری که مجبورم به ظاهر چند جمله بگم ولی وقتی دردودلشون تموم شد دیگه واقعا نمیخوام چیز جدیدی بشنوم.. راستش از این بی تفاوتی شدید خیلی رنج میبرم!!! مثلا وقتی نسبت به کسی که دوسش داشتم و اون عاشقمه بی تفاوت بودم گفتم حتما چون من عاشقش نیستم اینجوریه ولی بعد دیدم نسبت به همه دوستای صمیمیمم همینطوریم.. نمیدونم باید چیکار کنم که از دلواپسی ادما دلواپس و از ناراحتیشون ناراحت بشم:(( مثلا هیچ وقت از اینکه یکی چندین ساعت دیر کنه نگران نمیشم که مثلا امکان داره چیزی شده باشه ولی دیدم که دیگران خیلی نگران میشن!!

سلام عزیزم ، من همیشه سعی کردم وقتی کسی باهام درددل می کنه باهاش همدلی کنم اما آدمها همیشه بعد از اینکه درددلهاشون رو گفتند من و رها می کنند انگار فقط شدم سنگ صبور بقیه ، مخالف اینم که هرکس برای بقیه همدلی کرد مردم دوستش دارن

سلام
گلابتون جان میخواستم بدونم پیام های خصوصیمونو کجا جواب میدین ؟

سلام گیس گلابتون عزیز. خیلی ممنونم که درباره ی همدلی توضیح دادید. میتونم خواهش کنم منابعی مرتبط با همدلی بهم معرفی کنید؟ کتاب،سی دی ، سایت و...

هر بار چیزهای جدیدی از شما یاد میگیرم
ممنونم استاد عزیزم
حالا میفهمم که من با دیگران همدردی داشته ام و تمام تبعاتی را که همدردی دارد ، تجربه کرده ام.

ممنون از مقاله فوق العاده اموزنده تون
همیشه در زمانهای مناسب، مقاله های مناسب شما به دستم میرسه
من در زمینه هم دردی تبحر دارم! و حالا وارد بی تفاوتی شدم! ولی تصمیم دارم در مرحله همدلی به شایستگی برسم

عالی. سپاسگزارم. خواهش میکنم سال دیگه وسال بعدشم اصلا هر سال مهارت های زندگی رو مرور کنید. خیلی ممنون.