ماجراهای من و مامانم

ان شالله که سایه شان مستدام باشد
انگار خدا از مهربانی خودش در وجود مادرها گذاشته است، خیلی هایشان واقعا فرشته های زمینی هستند.
خانم دکتر عزیزم یک پیشنهاد داشتم، اگر دوست داشته باشید خوب است که درباره توانبخشی روحی و جسمی بعد از کرونا هم بنویسید، خیلی ها از جمله خودم با گذشت چندین ماه هنوز درگیر عوارض هستیم
البته نمی دانم خواهش بجایی است یا نابجا
فقط یک درخواست است
شاید نوشتن شما درباره اینکه چطور دوباره خودتان را سرپا کردیدبتواند برای ما هم مفید باشد.
همیشه خوش باشید انشالله

سلام خانم دکتر عزیز و دوست داشتنی ،
دلم نیومد چیزی ننویسم، این لذت با مامان بودن رو وقتی دانشجوی تبریز و اصفهان بودم ، داشتم ، یک بار هم مامانم فرانسه آمد وقتی که دانشجو بودم، ساعت ها با هم در گشت وگذار و خرید ، آشپزی و غیره،... بودیم ،خیلی کیف می داد، ولی وقتی که می رفت خیلی سخت بود چند روزی حالم خوب نبود، الان هم اگر بشه سالی یکبار می ام ایران مدتی با مامان این روز های قشنگ رو تجربه می کنم ، امان از جدایی و غربت، ... شکایت نمی کنم ولی چه خوب که لحظه ها در کنار عزیزانمون دریابیم ، اینجا ست که خوشبخت هستیم، امیداوارم در آرامش و سلامتی در کنار پدر و مادرتون زندگی به شادی سپری کنید،
دوستتون دارم

سلام خانم دکتر عزیز 🙂 کار بسیار خوبی کردید که از پدر و مادر کمک خواستید و کار بسیار بهتری انجام دادید که برای‌ پرستاری نرفتید ( این را با تجربه ای که دارم می گویم ) . بیشتر خانم هایی که من می شناسم جوری اوقاتشون رو بعد از ازدواج با مادرشون میگذرونن که آدم متعجب میشه چرا این خانم ها اصلا ازدواج می کنند ؟! 🤔 خوشحالم که با مادر اوقات خوبی داشته اید 😀

گیس گلابتون عزیزم
خاطره شما من را غرق در شعف و آه کرد، یک حس دوگانه…
من تجربه تنها بودن با مادرم بعد از ازدواج را دارم؛ بسیار لذت بخش است. قند توی دلم آب می شود وقتی یادش می افتم. میفهمم چه حس خوبی داشته اید… انشالله به بهانه های خوب باز هم تجربه اش کنید.
اما آه، که ممکن است دیگر به این راحتی ها تجربه ش نکنم…
و یک سوال که خوشحال میشوم جواب بدهید؛ شغل مادر شما چیست؟
دوست داشتم مادر من هم بعد از بازنشستگی سرگرمی یا حتی شغلی جدی داشت.

چه خوب لذت و آرامش با هم بودنتون را منتقل کردید...من هم حرف نزده با مادرم بسیار دارم و گاهی از این که به اندازه کافی دوستش ندارم از خودم متنفر میشم! چند شب پیش خواب دیدم که دارم به جزییات چهره اش نگاه میکنم و هی میگم چقدر این صورت را میشناسم این گونه ها این بناگوش... صبح با حس خیلی محشری از دوست داشتنش بیدار شدم و از قضا اون روز مهمانش بودیم انگار حس خوابم منتقل شده بود و رابطه مون خیلی بهتر شد. متوجه شدم یه کم خیلی کم متوجه شدم اون عشق بی قید و شرطی که میگن چی هست...وووی چقدر نوشتن این حرفها سخت بود. از روزی که پستتون را دیدم خواستم بنویسم ولی توی گوشیم رمز عضویتم سیو نبود و بیات شد. ممنون که ما رو میبرید گردش در دیار ناخودآگاه

خدا همه ی پدر و مادرا رو واسه فرزندانشون حفظ کنه.منم دوس دارم همچین روزایی و با مادرم تجربه کنم.راستی منم همین حساسیت به خاک و افتاب و دارم تابستون با کوچکترین افتابی یا خاکی تمام دستام قرمز میشه و میخاره و بعد هم دونه های ریز میزنه بیرون .....شما اگه درمانی پیدا کردین به منم بگین

سلام خانم دکتر عزیزم.این متن که خوندم خیلی دلم گرفت .من تازه دو سال بود که با راهنمایی واستفاده از سایت ارزشمند شما ازدواج کرده بودم که به فاصله سه ماه پدر ومادرم و از دست دادم واقعا پدر ومادر عین ماه وخورشید تو آسمون میمونن که زندگی بدون اونا خیلی سخت خیلی .نشد بعد ازدواجم خیلی خونم دعوتشون کنم ازشون پذیرایی کنم حیف واقعا صد حیف.قدر پدرومادر هاتون بدونید واقعا بعد اونا زندگی خیلی سخت میشه خیلی

مث ل همیشه زیباااا ممنون.
میشه بپرسم مادرتون چطور در سالمندی شاغل هستند؟ همش به سالمندی خودم فکر میکنم...
الان ۳۶سالمه وپاره وقت زبان درس میدم.میگم مثلا میتونم از نوه ام مراقبت کنم واینجوری مفید بگذره..

خاطره قشنگی بود حسش میکردم،مادرم با اینکه خیلی توانا نیست این روزها اما وقتی گیج خواب بودم بخاطر شب بیداری های بچه,گهوارشو تکون میداد و میتونستم با خیال راحت یه کم بخوابم،خیلی لذت داشت..مادرم با اینکه کم توان شده بازم حمایت میکنه...مثه طلا میمونن پدر مادر.