کتاب افتخار

دوستشون دارم و نگهشون میدارم:)))))

من هميشه افتخاراتم و نگه داشتم و با هر بار ديدنشون كلي ذوق ميكنم مثه بچه اي كه يه آبنبات بهش بدي ...
دوست دارم من هم يه چنين دفتري درست كنم ..

سلام خانم دکتر من همه ی افتخارات و غیر افتخاراتم رو جمع کردم از بچگی حتی اونایی که مدرسه موارد بی انضباطیم رو نوشته بود و داده بود به مادرم
همه چیزایی که مکتوب و غیر مکتوب بوده رو نگه داشتم
حتی یک برگه تقلب که دوستم سر جلسه امتحان دوم راهنمایی بهم داده بود
الان 13 ساله که نگهش داشتم و خیلی چیزای دیگه
کلا عاشق خاطره بازیم

سلام من هم آنها را دور می ریختم، یعنی بعد یک مدتها یادم نمی آید، بعد از تعاریفهای دیگران متوجه می شوم که چه موفقیت هایی داشتم،بلد نیستم روش افتخار کردن به خود را

همه رو نگه داشتم البته من افتخاراتم از دبیرستان شروع میشد ودوران راهنمایی برای من قرون وسطی ست .
متاسفانه در یک حالت عصبانیت تموم شعرها ونامه های محبت امیز دانش اموزانم رو دور ریختم والان پشیمونم .
موافقم باهاتون باید همه رو حفظ کرد .

من برعکس شما تمامشونو نگه میداشتم ولی چون دیگه واقعا" با کمبود جا مواجهه شدم بعضی ها را نگه داشتم و بقیه رو هم با حسرت ریختم دور.

من آنها را قایم می کنم....... بعضی مواقع نشان می دهم اما از ترس چشم خوردن یا نمی دونم شاید وسواس یا اینکه هنوز عالی نبستم زود آنها را جمع می کنم ....... خیلی ناراحت کننده است.

سلام
من هرچی رو که مربوط به مرحله مهمی باشه وبتونم یادگاری نگه میدارم.مثلا کارنامه کنکورم وروزنامه قبولیمو هرچند که از رتبه ورشته قبولی راضی نبودم! ولی هرچی باعث افتخارم باشه همیشه توی قلبم ثبته وبهش میبالم.خیلی خود شیفته ام نه؟

من نگهشون داشتم
کارتهای صد آفرین تقدیر نامه هام از همه مهمتر دفتر دیکته کلاس اولمو هم دارم!که با دنیا عوضش نمیکنم میخوام به بچه هام نشونشون بدمآهان راستی یه لباس هم از بچگیام مونده که اونم خیلی دوسش دارم میخوام در آینده تن دخترم بکنمالبته لباس جزو افتخارات من محسوب نمیشه جزو افتخارات مامانم محسوب میشه چون اون منو تا اینجا ساپورت کرده که الان اینی که هستم شدممن خودمو دوست دارم

سن چهل سالگی غلط است دوست من
باید بگی چهل سالگی
از نظر ادبی دچار حشو است

منم یه تعدادیشون رو دارم بعضی اوقات نگاشون میکنم و حسرت میخورم که چرا اون موقع ها اینقدر موفق بودم ولی حالا نه خیلی :(

فکر کنم من با همه فرق داشتم یا موضوع رو اشتیباه گرفتم....... من همه افتخاراتم و یادگاری را نگه داشتم از کودکی تا الان ( حتی اولین دندون شیری ها ) اما افتخاراتم مثل موفقیت هام رو به کسی نمی گم و نشون نمی دم..... چون می ترسم به دلایلی که گفتم.....

منم اصلا نگه نمیداشتم!
ولی تصمیم گرفتم یکی درست کنم ، به بردارم هم یاد دادم یکی درست کنه!

من دلم از این کتابا میخواد !
اسمش رو بزارم کتاب افتخارات خانمی هووووووووووووووورا

گیس گلابتونم! میگما کلی دلم میخواد کتاب افتخاره رو زود زود درست کنم ، خانمی درونم کلی ذوق داره ، خواستم یه عکس از رتبه نرم افزارم بگیرم و قبولیش رو توی کتاب افتخار بچسبونم اما خانمی درونم به شدت مقاومت میکنه و میخواد که موفقیت های قبلی توی کتاب نباشه ، یعنی از همین موقع که کتاب درست میشه افتخاراتم ثبت بشه ! حالا من موندم و یک سوال به نظرت بچسبونم یا نچسبونم ؟؟
از یه ور دلم میخواد بچسبونم ، از یه ور حس بدی پیدا میکنم از چسبوندنش ، خانمی درون میگه چرا میخوای بچسبونیش اون تموم شده مال گذشته رو نیار وسط ، دلمو میزنه:(
حالا من موندم چی کار کنم الان!

سلام، راستش منم تا به امروز افتخاراتمو ثبت نکردم و چیز واضحی از گذشته یادم نمیاد و الان برای اینکه احساس خودارزشی کنم چیزی برای ارایه ندارم. تصمیم گرفتم به گذشته کاری نداشته باشم و از حالا هر افتخاری که بدست میارم رو ثبت کنم

من نمی دونم چرا با دیدن افتخاراتم، غم و اندوه بزرگی تو قلبم می شینه! حس می کنم الان هیچی نیستم! هیچ کاری نکردم! به هیچ جا نرسیدم! و کلا احساس پوچی می کنم!!!! و متاسفانه این عین واقعیته و نمی تونم ازش فرار کنم. با این که همه اون افتخارات رو نگه می دارم، ولی بعدش که برمی گردم بهشون نگاه می کنم، می گم ببین تو با این همه افتخاراتت هیچی نشدی!!!

گیس گلابتون جان من تا به حال افتخاراتم را نگه نداشته‌ام
الان در هفته‌ای از بهترین سال زندگی هستم که باید باورهای غلط نسبت به خودم را دور بریزم٬ یکی از بدترین باورهایی که نسبت به خودم دارم این است که فکر م‌ی کنم تا به حال هیچ کار مثبتی در زندگی‌ام نکرده‌ام٬ امیدوارم این طور نباشد
فکر کنم این طوری بتوانم به خودم کمک کنم.
ممنون :)

سلام دوستان
منم دقیقا همیشه همین کارو می کردم تا چند ماه پیش که دلم خواست همشون و از صندوقچه درارم فکر نمی کردم ولی واقعا تاثیر مثبت تو زندگیم داشت ممنون گیس گلابتون از سایت بسیار عالیت

من کتاب افتخار ندارم
ولی از یه زمانی به بعد از هرچیزی که خوشحالم کرده یا درست کردم یا تو اون روز موفق بودم عکس دارم . گاهی با دیدن اون ها لذت می برم .

من از بچگی عادت دارم که همیشه به خودم می بالم و البته تو قلبم به خودم افتخار میکنم. فکر نکنید از خود راضی ام نه، ولی کارهای خوب و تلاشهای موفقیت آمیزم رو تحسین میکنم. حس خوبیه میدونم نهایت تلاشم رو کردم و نتیجه موردنظرم رو گرفتم واسه همین وقتی موفق میشم به خودم افتخار میکنم.

اين ايده عاليه بي نظيره حتما اين كار كار امروز شروع مي كنم