یکی از شما عزیزان این خبر خوش رو برام فرستاده:
دوسال پیش یکهو به خودم امدم و متوجه شدم بیشتر از 10 ساله دارم کار میکنم و از خودم هیچی ندارم ... دقیقاً هیچی! توی هزینه های خونه شریک بودم خیلی وقتها هدایا رو میخریدم خیلی وقتها رستوران میرفتیم و من خرج میکردم اما در نهایت چه شده بود؟ من هیچی از خودم نداشتم بعد از 10 سال کار کردن مداوم .... به خود گفتم تا همینجا بسه! باید به خودم تکیه کنم و منتظر نباشم کسی ماشین به نامم بزند یا به خاطر زحماتم دستم را بگیرد ببرد محضر و بخشی از خانه را به نامم بزند ... دنبال انواع وام ها رفتم طلاهایم را همه را جمع کردم و هرچقدر میتوانستم جمع کردم و دست به دامان مادرم شدم که با من شریک بشود حتی بنده خدا را تهدید هم کردم (خدا مرا ببخشد) ... و با شراکت برادرم تونستیم یه خونه تو شهرستان نزدیک به تهران بخریم. الان یک سال گذشته و من تقریباً تمام بدهی هایم رو صاف کرده ام و درجستجوی خرید سهم برادرم هستم :))
گیس گلابتون: اینقده خوشحال میشم یه خانومه خبر میده تونسته خونه بخره که خدا میدونه. هر کی خونه بخره، من خوشحال میشم، ولی خوشحالیم به خاطر این که یه خانوم تصمیم گرفته پس انداز کنه و خونه بخره، حد و اندازه نداره.
از نظر قانونی و شرعی برای یه خانوم، هیچ منعی نداره که صاحب ملک و زمین بشه، ولی یه باگ تو مغز خانومای خاورمیانه هست که نمیذاره خودشون رو لایق بدونن میتونن خونه و زمین بخرن. انگار فکر میکنن خرید خونه و زمین، یه کار مردونه س و اونا حق ندارن به این وادی وارد بشن. خدا رو هزار مرتبه شکر میکنم که این باگ داره از مغز و ذهن خانومای ایرونی پاک میشه. خدا رو هزار مرتبه شکر میکنم.
قربون شکل ماه تک تک تون بشم، اگه شاغل هستین، حتما حتما حتما پولاتونو جمع کنین و دستکم یه آپارتمان کوچولو بخرین. اگه بدونین چه اعتماد به نفسی بهتون میده. شما عزیزان دل که میگین اعتماد به نفسمون کمه، بدونین و آگاه باشین، برای داشتن اعتماد به نفس، لازمه جیبتون به اندازه کافی پر باشه. بعد ببینین چطور اعتماد به نفستون بالا میره. خرید لباس و کفش و وسایل آرایش و قر و فر خوبه ها، ولی تا میتونین طلا بخرین، سکه بخرین و بعدش اونا رو بفروشین و باهاش خونه و زمین بخرین.
اگه خونه دار هستین و درآمد شخصی ندارین، وقتی شوهرتون میخواد خونه بخره، به شرطی طلا و سکه هاتونو بفروشین و پولشو رو پول شوهره بذارین که قول بده نصف خونه رو به اسمتون بزنه. شما که خونه دار هستین، به ظاهر درآمد ندارین، ولی اون همه کاری که تو خونه انجام میدین، ارزش داره، ارزش زیادی هم داره. اگه یکی بخواد دستمزد بگیره و کارهای شما رو انجام بده، شوهرتون باید کلی پول بده. بعلاوه اون عشق و علاقه و دلسوزی که شما برای خونواده تون دارین، با هیچ پولی جبران نمیشه. عشق اونقده ارزشمنده که نمیشه روش قیمت گذاشت. یعنی حتی اگه طلا و سکه ندارین که به شوهره بدین و تو خرید خونه کمک کنین، باز هم حق دارین ازش بخواین نصف خونه رو به اسم شما کنه.
خانوم گلم، گفتم درخواست کنین، نگفتم دعوا کنین. نگفتم قهر کنین، نگفتم زندگی رو به خودتون و شوهرتون زهر کنین ها! چون از نظر قانونی شوهرتون میتونه هیچی به اسم تون نکنه. با زبون نرم درخواست کنین. بدون تهدید، بدون گریه، بدون سرکوفت زدن.
عزیزدلی که ما رو در خبر خوشتون سهیم کردین، ممنونم، هزار بار ممنونم. قلبم رو روشن کردین. انشاالله بزودی سهم داداش رو میخرین. انشاالله به همه آرزوهای قشنگتون میرسین.
دلم میخواد زیر این پست پر بشه از تبریکای شما. از شادی و موفقیت دیگران خوشحال بشین، تا خدا شادی و موفقیت رو نصیبتون کنه. ببینم کی اولین تبریک رو مینویسه.
