وقتی بچه دارید چگونه ماه عسل را برگزار کنید؟

وقتی خانمی با مردی ازدواج می‌کند که از ازدواج قبلی‌اش فرزند دارد، به محض ازدواج صاحب فرزند می‌شود. یک زوج عادی پس از ازدواج دست کم یک سال با هم دونفری هستند و فرصت کافی دارند که پیوندی عمیق با یکدیگر برقرار کنند. ولی مادرناتنی به یک خانواده از پیش آماده، اضافه می‌شود. پدر و فرزند (یا فرزندان) نه تنها از نظر خونی با هم پیوند دارند، بلکه چند سالی هم هست دارند با هم زندگی می‌کنند. مادرناتنی به اندازه پدر و فرزند در کنار آنها نبوده است.

بچه داری کاری دشوار است. می‌توانید صحت این مطلب را از هر مادری سؤال کنید. هر مادری به شما می‌گوید بچه داری یکی از سنگین‌ترین و پرمسئولیت‌ترین کارهای دنیاست. به همین دلیل، بهشت زیر پای مادران است. وقتی بچه داری برای مادر دشوار است، مطمئناً نگهداری از بچه‌های یک زن دیگر، به همان اندازه و شاید بیشتر، دشوار است. شما مادرناتنی عزیز، برای انجام چنین وظیفه دشواری لازم است حسابی انگیزه و اشتیاق داشته باشید.

 چگونه انگیزه و اشتیاق بالا داشته باشید؟ با تمرکز روی ازدواجتان و قوی کردن پیوند زناشویی‌تان. خب... با این حساب ماه عسل برای زندگی شما حیاتی است. با توجه به این که شما از لحظه ازدواج، صاحب فرزند می‌شوید و زمان دونفری زیادی ندارید، لازم است دونفری به ماه عسل بروید. ماه عسل زمان بچه داری نیست، بلکه زمان عشق ورزی است.

هرچه زودتر به ماه عسل بروید. من معتقدم بهتر است عقد و عروسی همزمان باشد و ماه عسل روز بعد از آن آغاز شود. این برنامه ریزی بهترین برنامه ریزی برای ازدواج مرد صاحب فرزند و مادرناتنی است. به این ترتیب عروس خانم قبل از این که با مسائل و مشکلات فرزندخوانده داری روبرو شود، با همسرش پیوند قوی برقرار کرده است.

بیشتر مادرناتنی ها با ناراحتی اعتراف می‌کنند ماه عسل نداشته‌اند، چون کسی حاضر نبوده از فرزندخوانده‌شان مراقبت کند یا همسرشان تصور می‌کرده رفتن به ماه عسل، به روحیه فرزندشان صدمه می زند. آن‌ها بلافاصله پس از عروسی، انجام وظایف مادرانه را آغاز کردند و هیچ فرصتی برای راز و نیازهای عاشقانه پیدا نکردند. یک مادرناتنی می‌گوید: بیست دقیقه پس از جاری شدن صیغه عقد، مادرشوهرم به من گفت: "امشب زود بخواب چون فردا باید شش صبح بیدار شوی، صبحانه دخترخوانده‌هایت را آماده کنی و با ماشین آنها را به مدرسه برسانی. چون من دیگر این کار را انجام نخواهم داد."

متاسفانه مادرناتنی هایی که به ماه عسل رفته‌اند هم داستان‌های ناراحت کننده‌ای تعریف می‌کنند:

یک مادرناتنی می‌گوید برای ماه عسل، او، همسرش و دخترخوانده هفت ساله سه روز به مسافرت می‌روند. در یک اتاق هتل اقامت می‌کنند و روی یک تختخواب می‌خوابند. دخترخوانده بین عروس و داماد می‌خوابیده است.

یک مادرناتنی دیگر می‌گوید ماه عسل خود را همراه با پسرخوانده پانزده ساله و ده نفر از افراد خانواده همسرش برگزار کرده است. او، همسر و پسرخوانده‌اش شب‌ها در یک اتاق، می‌خوابیدند. سه تا تشک کنار هم پهن می‌کردند و می‌خوابیدند. پدر وسط می‌خوابیده و مادرناتنی و پسرخوانده پانزده ساله در دو سوی پدر.

مادرناتنی سوم می‌گوید آنها دو نفری به ماه عسل می‌روند، آن هم سه ماه پس از ازدواج، زیرا فکر می‌کردند اگر قدری دیرتر به ماه عسل بروند، فرزندخوانده‌شان راحت‌تر دوری از پدر را تحمل می‌کند. چه خیال باطلی... فرزندخوانده هر نیم ساعت به پدرش تلفن می‌کرده و اشک می‌ریخته است. داماد و عروس مرتب با هم دعوا می‌کردند. همسر این خانم، قبل از ازدواج دوم، هر سال چند بار مسافرت کاری داشته است. وقتی او به مسافرت کاری می‌رفته، هرگز فرزندش این بازی‌ها را درنیاورده بود. این مادرناتنی معتقد است کسی که بچه را نگه داشته، یعنی مادر همسرش، بچه را تحریک می‌کرده مرتب به عروس و داماد تلفن کند و اشک بریزد.

متاسفانه بسیاری از مادران ناتنی از این حق طبیعی عروس صرف نظر می‌کنند. آن‌ها تصور می‌نمایند اگر به ماه عسل نروند و یا اگر ماه عسل را همراه فرزندخوانده خود برگزار کنند، به همسر و فرزندخوانده‌شان ثابت می‌کنند چقدر مهربان و بزرگوار هستند. آن‌ها انتظار دارند در عوض این لطف بزرگ، از ایشان تقدیر و تشکر به عمل می‌آید. متاسفانه باید به شما بگویم: هیچکس به خاطر صرف نظر کردن از ماه عسل از شما تشکر نخواهد کرد.

 از ماه عسل صرف نظر نکنید. یک ماه عسل عاشقانه، پیوندی قوی بین شما و همسرتان بوجود می‌آورد و کمک می‌کند بتوانید از پس مشکلات گرداندن یک خانواده ناتنی برمی آیید. رویکرد یک آقای صاحب فرزند نسبت به ماه عسل، نشان می‌دهد چه اندازه به ازدواج مجددش اهمیت می‌دهد. مادرناتنی گرامی، قرار نیست شما برنامه بریزید چه کسی از فرزندخوانده شما مراقبت کند. تصمیم گیری این مسئله به عهده پدر است، ولی شما حق دارید ماه عسل داشته باشید. داشتن ماه عسل برای شما ضروری‌تر از دو آدم مجرد بی فرزند است. زیرا آنها دست کم یک سال، دونفری، زیر یک سقف زندگی خواهند کرد، ولی شما چنین فرصتی ندارید.

هفت راهنمای ارزشمند برای برگزاری ماه عسل به شکلی عالی برای شما دارم. لطفاً آن را اینجا مطالعه کنید. هفت نکته ارزشمند برای برگزاری ماه عسل عاشقانه

پی نوشت: عروس عزیز، اگر شما فرزند دارید، تمام این توصیه‌ها برای شما هم هست. حتماً ماه عسل داشته باشید. ماه عسل را دونفری بروید. ماه عسل زمان بچه داری نیست، زمان عشق ورزی است. بلافاصله پس از ازدواج به ماه عسل بروید و ماه عسل را جدی بگیرید. راه حلی مناسب برای نگهداری مناسب از فرزندتان در دوره ماه عسل پیدا کنید.