هر وقت خیلی از دست همسرتان عصبانی هستید، یک ورق کاغذ بردارید و روی یک طرف صفحه کاغذ نکات منفی او را بنویسید. حالا روی طرف دیگر کاغذ نکات مثبت او را بنویسید . ببینید آیا نکات مثبت همسرتان بیشتر است یا نکات منفی؟

بعد از شب هزار و یکم!!!

من آموختن الفبای زناشویی را از خود شما شروع می کنم، زیرا ما زنها به کیفیت رابطه حساس هستیم. مردها پوست کلفت تر از ما هستند. نه این که حساس نباشندها، بلکه به روی خود نمی آورند.همین که رابطه خیلی عذاب آور نباشد، برای آنها کافی است. کمی و کاستی آن را هم بیرون خانه با کار و دوستان و .... (نمی گویم چی!) برطرف می کنند.

مردها برای بهتر شدن روابط و و تحکیم روابط رومانتیک زناشویی پیش مشاور نمی آیند. این حرفها به نظرشان اراجیف می آید. از مردها انتظار نداشته باشید که زن باشند. آنها با ما تفاوت دارند و بخاطر همین تفاوت است که زن و مرد در کنار هم کامل می شوند.

بارها گفته ام که اصل اول خوشبختی این است که خود را دوست داشته باشیم و به خود احترام بگذاریم. تا عاشق خودتان نباشید، نمی توانید دیگران را با همه قلب خود دوست داشته باشید. تا برای خودتان احترام قائل نباشید، انتظار نداشته باشید که آدم های دیگر قدر شما را بدانند و به شما احترام بگذارند.

دو سه نسل پیش در ایران، مردی مقبول بود که کور و چلاق نبود و نان زن و بچه را به خانه می آورد. زنها انتظار شنیده شدن، درک شدن و نوازش های رومانتیک نداشتند. در آن دوران، زنی مقبول بود که سالی یک شکم می زایید و دیگ آبگوشتی را هم می زد. مردها انتظار همفکری و همکاری از زن نداشتند. این روزها توقع و انتظار ما از ازدواج بیش از اینهاست. قرن بیست و یکم است. هم انتظارات ما زنان از شوهرمان تغییر کرده است و هم خواسته های مردان متفاوت شده است.

امروز می خواهم حرفی بزنم که شاید برای شما جدید باشد. آن حرف این است: در ازدواج، زن و مرد هرکدام صد در صد مسئولیت دارند. هر دو قرار است محکم روی دو پای خود بایستند. قرار است زن و مرد، شانه به شانه، کنار هم گام بردارند. اگر فکر کنید فقط نصف مسئولیت رابطه بر عهده شماست، اگر تصور کنید فقط 50% مسئولیت دارید، زندگی تان خراب می شود. به خاطر داشته باشید که شما صد در صد مسئول ساختن یک رابطه شیرین زناشویی هستید.

مرد و زن، هر دو همراه و هم قدم می خواهند. هر دو می خواهند بار زندگی را با هم تقسیم کنند. هر دو به مشوق و تحسین کننده نیاز دارند. لازم است هر دو پشتیبان هم باشند.

این توصیه ها دوطرفه است. قرار نیست یک نفر همیشه از خودگذشتگی کند و دیگری خودخواه باشد. یکی بده، یکی بگیر. این قصه ها را دور بریزید که بدون چشمداشت عشق بذل و بخشش کن تا خدا عوضش را بدهد. ما قدیس نیستیم.

وقتی یک مرد زنی را دوست داشته باشد، او را با ذکرعنوانی به سایرین معرفی می کند: " خانم من!" یا "نامزد من!" دخترخانم های مجرد! اگر با مردی آشنا شده اید و پس از دو سه ماه هنوز شما را به دوستان یا خانواده اش معرفی نکرده است، بدانید که او در مورد شما جدی نیست. خانم های متاهل! یکی از نشانه های عشق همسرتان به شما این است که در مقابل خدا و خلق خدا، رابطه اش با شما را رسمی کرده است....